Konuşma Sebebin

   Doğar doğmaz vuruyorlar sırtımıza hadi bakalım hayat yolculuğun başladı kolay gelsin deyip bırakıyorlar küveze. Ne olduğunu bilmeden, anlamadan ağzına süt doluyor, o doldukça sen emiyorsun, sen emdikçe o doluyor. Hayatında karşılaştığın ve hoşuna giden ilk kısır döngü... Süt daha sonradan mide olduğunu öğreneceğin organa giriş yapıyor, seni rahat tutuyor, sıcak tutuyor. Gözlerin sonra biraz olsun farkına varmaya başlıyor hayatın boyunca karşılaştığın en güzel kadını görüyorsun, en temiz yürekli, en iyi kalpli, en muhteşemini görüyorsun. Sen ağladığında o ağlıyor, etrafında pervane oluyor, tıpkı o büyüyünce dalga geçeceğin, "haha, ben buna mı sığıyordum" diyeceğin o minik yatağının üstüne asılan dönen oyuncaklar gibi. Sen güldüğünde neşe saçıyor, ama ne büyük bir haz, ne büyük bir sevinç kaynağı; bırakın rüzgardan sudan enerji üretmeye çalışmayı, o kadının neşesini kullanın. Kimse öyle gülemez, kimse onun kadar güzel olamaz.

Toprak Kokusu

Yağmur yağsa diyorum. Bahar yağmuru ama. Güneşin altında ıslansak. Toprak ıslansa. Yaysa hafifçe esen rüzgarla kokusunu. O herkesin çok sevdiği toprak kokusunu... İçimize çeksek o kokuyu, altına bıraktıklarımızla hasret gidersek ciğerlerimizde. O kokuyla birlikte dolsa ciğerlerimize gidenlerin kokusu. Toprağa sinmiş kokuları gelse yanımıza, alıp götürse bizi de onların yanına. Gözlerimizden akan yağmurla bizi ıslatan birleşse. Bahar yağmuru yağsa ve kendisinin dışında yağmurlara maruz bıraksa bizi. Bahar yağmuru yağsa ve saklasak yağmurlarımızı onun arkasına. Güneş bile saklanıp ağlasa. Başımı omzuna saklayıp yağmurda ıslanan gözyaşlarımı akıtsam omzuna...

Benim Saatim

Benim saatim sıcak saat, bellidir

İki mevsim uyanırım yılda

Çoğunuz kalkmadan yanınızdan geçerim

Dışarıdaki vaktinizde bölünürüm

Uykularda

Balıklar su içer mi merak ederim

Çıktı mı kiraz çiçekleri, ayağım sahillerde

Vakitlice yaz otellerinde yaşar anılarım

Bir de

Tarifim okunmayan önsözlerde

Şimdi kim bilir kimin cebindeyim

Denkleştiriyor beni çocuk

Bir sigara parasına

Belki de altlık yapıyor

Dökmeye elinin yetmediği

Evinin bir peynir ekmeğine

Benim saatim sıcak saat, bellidir

Bildiğim tek şey sevmek

Bildiğim tek adamın uzunca kirpikli

Cihanın en güzeli gözlerinde.

Zambak

   Dudaklarını alnından ayırdı. Sıcacıktı alnı ama biraz önceki kontrol ettiğine nazaran biraz düşmüştü ateşi. Onun vücudu sıcaktı, ateşi vardı, kendisinin ise kalbi cayır cayır yanıyordu. "Yağmurun altında bekletmeseydim böyle olmayacaktı, ateşi çıkmayacaktı, yatmayacaktı şimdi yatakta bitap bir halde. Uyuyan bir meleği andırıyordu beline kadar çekili yorganın altında. Göğsünün inip kalkışını izlerken kendisine küfrediyordu.

Sessizlik...

- Sessizliği bozmak ve onu oluşturmak için gerekli iki şeye ihtiyacımız var, birbiri için atan iki kalbe... Birbiri için atarken tek bir ses halini alan iki kalbe ihtiyacımız var. Tek bir ses halinde atan kalpler öyle anlar yaşıyorlar ki nefesler duruyor, o kalpler atmamaya başlıyor, zaman duruyor. İçeriyi sadece alınmayan nefeslerin, atmayan kalplerin, ilerlemeyen yelkovan ve akrebin sesleri dolduruyor...