-Bir insana nasıl güvenebilirim?
-Güvenemezsin.
-Hiçbir zaman mı güvenemem?
-Evet.
-Güvenen insanlar var ama.
-Yani?
-Ben niye güvenemiyorum.
-En yakın dostuyla bile duygularını paylaşmayan bir insan, nasıl hiç tanımadığı birine durduk yere güvenini verir ki?
-Güvenini vermek mi?
-Evet, sen güven kazanılır mı sanıyordun?
-Ben...
-Güven kaybedilen bir şeydir. Birini ilk tanıdığında tamamını verirsin sonra o kendi payından yavaş yavaş azaltır. İbre sıfırı gösterinceye kadar bu böyle devam eder. Bazı insanlar haddinden fazla güvenir. Bu ne demektir bilir misin?
-...
-Sürekli kaybedip durduğu yeri güveni veren doldurur. Yüzde kırkı mı gösterdi ibre, yükle güveni. Benzin istasyonu gibidir bu insanlar. Arabalar ise onları emer, içlerini kurutur. Ta ki benzin istasyonundaki tüm benzin bitinceye kadar.
-Vereceğin güvenin sınırı var yani?
-Hayır yok.
-Ama?
-Karşındakinin, için yaşanmayacak bir yer olsa bile oradan hiç ayrılmayacağından eminsen güvenin sınırı yok.
-Bu dediğin zaten güven olmuyor mu?
-Hayır, bu sevgi oluyor.
-Güvenmediğin birini nasıl seversin ki?
-Ben öyle bir şey demedim. En başta güveneceksin, aptal gibi ibrenin depodaki benzini gösterdiğini düşünüp kaybedilenin yerini doldurmayacaksın. Verdiğin ve onların kaybettikleri kadar olacak...
-Peki sevgi?
-Sevgi basittir. Güvenini kaybeder, ama yerine kendisi koyar. Sevdiklerin; kaybetse de kazananlardır.
-Kaybetse de kazanır mı? Hani güven kazanılmıyordu?
-Sıfırdan kazanılmıyor. Sen vermeden kazanılmıyor. İnsan yoktan var edebilir mi? Sen ilk başta vereceksin ki o kazanabilsin.
-Peki ikisi de kaybetmesine rağmen aynı seviyelerde güvene sahip olabiliyor. Nasıl ayırt edeceğim.
-Bekleyerek.
-...
-Bekleyeceksin. Eğer sen bir şey yapmadan güvenin artıyorsa, kazanıyor demektir. Ama beklemeyi bilmezsen; sevdiğini de bilmezsin düşmanını da... Caeser olup çıkarsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder