Kelime Sarfiyatı

7 Mart  2013 tarihli bir yazımla selamlaştık:

Kelimeler sarf edildikçe azalır da, anlamlarında bozukluk olur mu? Anlamdaki bozukluk, yanlış sarfiyattan ileri gelmekteymiş gibi, kelimelerimi doğru zannedişime gizlerim.

Sarf edilen kelimelerin kısıtlı anlamında boğulu hislerim. Sarf edilmeyenlerde gizlenen gözyaşınca buğulu gözlerim. Bir nefes... Bir sesteki huzuru özlerim.

Sıfırdan sağa doğru uzaklaşmaktayken zaman, aynı doğrultuda sola giden düşünceler nötründeyim. Sıfırda buluştuğum düşüncelerimle, aslında hiçbir yerdeyim. Onlarla yerimde saydığım rakamlarca cebelleşirim.

Özlerim, izlendikçe gizlerim.
Gizlendikçe izlerim? Gizlendikçe izlerim.

---

Zamanlar öncesinde yazılanlar anlatıyorsa hâlâ hâlimi, büyümemişim demek ki... Hayır, öğrendiğimi zannetmişim ama, yavaş ilerlemişim. "Bir de dönüp bakmış ki, bir arpa boyu yol gitmiş" cümlesi, masal içindeki kadar sevimli olabilseydi belki...

Artık yarım kalıyor cümlelerim. Düğümleniyor bir yerde hislerim. Artık... Yazamıyorum. Anlatamıyorum. Anlayamıyorum çünkü.

Çünkü anlayamıyorum.