Lâl

Bir güvercin olmuş elleri
Bugün uyandığından daha küçük kız
Vitrin camlarında küçük
Kimin cebinden çıkıvermişse
Ufacık artık
Parmaklarının ucunda yükseliyor
Gözlerinin ucuyla yükseliyor
Yansımalarından saklıca
Kaç yaşında değilse, onu söylüyor
Kaçıncısı size lazımsa.

Bükülürken ayak uçlarına, acısız
Su içiyor ilk, bir defa daha
Yutar gibi hıçkırıklarını
Dudaklarınızdan akan soruya cevap
Hani hiç silme zahmetine girmediğiniz
Su içiyor bir daha kız
Düğümlemek için çığlıklarını
Bakma diye yalvarıyor siz baktıkça
Kendi bir nefes yakınınızda seyirdeyken
Dağlara, tepelere ve olmayan insanlara
Pamuk ipliğinde huzur, kaçırdıklarıysa
Güvercinin kanatlarındaki
Kuluçka zamanında.

Bir bıçağın ağzına bakıyor kız
Su içiyor son defa.

Şimdi ona sen çoktan birsin dediniz
Tek değilsin, ama bir sadece
Sustu bir oldu çabucak
Adem birden fazla ölemez sanırken
Karıncayı yek bilerek gördüğü hayatı
Neyi gördüğünü asıl şimdi unutur derken
Sevmiyor tam da bu yüzden konuşmayı
Siz, onun yudumlarında yüzeceksiniz
Hüznüyle çekeceksiniz kendinizi
Derinden.

Bugün bacakları da direniyor kıza
Adı gibi biliyor ya
O da biliyor anlamadığını
Doğumuna bedeninden korkusu
Sözünü bulamamış da kendisi vermiş
Başladığını bitirmek omuzlarındaki
Yüzünü boyasanız da bir olduğuna
Tekin düşüyle uyanacak günlerine
Hepsinin mümkünü zamanın başında
Sökecek toprağından köklerini
Zor olsa da, dikmek için
İçerek can suyunu son bir kez daha
Güneşi güzel alan
Deniz ülkelerine.